De uitstekende corrosieweerstand van roestvrij staal is te danken aan de vorming van een onzichtbare oxidefilm op het oppervlak van het staal, waardoor het passief wordt.Deze passieve film wordt gevormd doordat staal reageert met zuurstof bij blootstelling aan de atmosfeer, of als gevolg van contact met andere zuurstofhoudende omgevingen.Als de passiveringsfilm wordt vernietigd, zal roestvrij staal blijven corroderen.In veel gevallen wordt de passiveringsfilm alleen vernietigd op het metaaloppervlak en in lokale gebieden, en het effect van corrosie is de vorming van kleine gaatjes of putjes, wat resulteert in onregelmatig verdeelde kleine putachtige corrosie op het oppervlak van het materiaal.
Het optreden van putcorrosie is waarschijnlijk te wijten aan de aanwezigheid van chloride-ionen in combinatie met depolarisatoren.De putcorrosie van passieve metalen zoals roestvrij staal wordt vaak veroorzaakt door de lokale beschadiging van bepaalde agressieve anionen aan de passieve film, waardoor de passieve toestand wordt beschermd met een hoge corrosieweerstand.Meestal is een oxiderende omgeving vereist, maar dit is precies de voorwaarde waaronder putcorrosie optreedt.Het medium voor putcorrosie is de aanwezigheid van zware metaalionen zoals FE3+, Cu2+, Hg2+ in C1-, Br-, I-, Cl04-oplossingen of chlorideoplossingen van Na+, Ca2+ alkali- en aardalkalimetaalionen die H2O2, O2, enz.
De pittingsnelheid neemt toe met toenemende temperatuur.In een oplossing met een concentratie van 4%-10% natriumchloride wordt bijvoorbeeld het maximale gewichtsverlies door putcorrosie bereikt bij 90°C;voor een meer verdunde oplossing treedt het maximum op bij een hogere temperatuur.
Posttijd: 24 februari 2023